به نقل از «خبرگزاری آریا»

دعاي علقمه

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۸۶۱۳۲

خبرگزاري آريا -

دعاي علقمه
دعاي عَلْقَمه دعايي است که پس از زيارت عاشورا خوانده مي‌شود.بعضي از محققان دعاي علقمه را «دعاي صفوان معروف به دعاي علقمه» گفته‌اند و بعضي بدون نسبت دادن به راوي، آن را دعاي بعد از زيارت عاشورا ناميده‌اند.
دعاي عَلْقَمه دعايي است که پس از زيارت عاشورا خوانده مي‌شود. اين دعا را صفوان بن مهران از امام صادق(ع) نقل مي‌کند؛ اما از آنجا که در پي حديث زيارت عاشورا که راوي‌اش علقمه است آمده، به نام «دعاي علقمه» مشهور شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بعضي نيز آن را دعاي بعد از زيارت عاشورا ناميده‌اند.اين دعا را شيخ طوسي در مصباح المتهجد نقل کرده و محتواي آن، بيان مقام و فضيلت امامان(ع) است. اين دعا در کتاب مفاتيح الجنان بعد از دعاي زيارت عاشورا آمده است.
وجه نامگذاري دعاي علقمه
بعضي از محققان اين دعا را «دعاي صفوان معروف به دعاي علقمه» گفته‌اند و بعضي بدون نسبت دادن به راوي، آن را دعاي بعد از زيارت عاشورا ناميده‌اند. به هر حال اين دعا چون در پي حديث زيارت عاشورا که راوي آن علقمه است آمده، به «دعاي علقمه» شهرت يافته است.[1]
مضامين دعاي علقمه
دعاي علقمه مشتمل بر معاني بلند و جامع حوايج دنيوي و اخروي به خصوص تولي و تبري است. خواننده در ابتداي اين دعا، خداوند را با صفاتي ياد مي‌کند، بعد خداوند را به پنج تن قسم مي‌دهد و به خداوند توسل مي‌جويد و ائمه را شفيع قرار مي‌دهد. دعاي علقمه مقام و فضيلت ائمه را بيان مي‌کند و شخص مؤمن از خداوند مي‌خواهد که به پيامبر(ص) و آل او صلوات بفرستد، حاجاتش را بر آورده سازد، از شر دشمنان نجات دهد،اين زيارت را آخرين زيارت قرار ندهد و بين او و اهل بيت(ع) جدايي نيندازد.
منبع دعاي علقمه
اين دعا را شيخ طوسي در کتاب مصباح المتهجد آورده است.[2] در اين کتاب آمده است چون صفوان بن مهران بعد از خواندن زيارت عاشورا دعاي «يا الله يا الله يا الله، يا مجيب دعوة المضطرين...» را خواند، سيف بن عميره گويد از صفوان سؤال کردم و گفتم علقمه بن محمد اين دعا را براي ما از حضرت باقر(ع) روايت نکرد، بلکه همان زيارت (زيارت عاشورا) را حديث کرد. صفوان گفت که با امام صادق(ع) به اين مکان وارد شدم، پس بجا آورد مثل آنچه را که ما بجا آورديم در زيارت، و دعا کرد به اين دعا هنگام وداع بعد از اينکه دو رکعت نماز گذاشت، چنان‌که ما نماز گذاشتيم و وداع کرد چنان‌که ما وداع کرديم.
پس صفوان گفت که حضرت صادق(ع) به من فرمود که مواظب باش اين زيارت را و بخوان اين دعا را و زيارت کن به آن. پس به‌درستي که من ضامنم بر خدا براي هر که زيارت کند به اين زيارت و دعا کند به اين دعا از نزديک يا دور اينکه زيارتش مقبول شود و سعيش مشکور و سلامش به آن حضرت برسد و محجوب نماند و حاجت او قضا شود از جانب خداي تعالي به هر مرتبه که خواهد برسد و او را نوميد برنگرداند.
اي صفوان يافتم اين زيارت را به اين ضمان از پدرم و پدرم از پدرش علي بن الحسين(ع) به همين ضمان و او از حسين(ع) به همين ضمان و حسين(ع) از برادرش حسن(ع) به همين ضمان و حسن از پدرش امير المؤمنين(ع) با همين ضمان و امير المؤمنين(ع) از رسول خدا(ص) با همين ضمان و رسول خدا(ص) از جبرئيل با همين ضمان و جبرئيل از خداي تعالي با همين ضمان و به تحقيق که خداوند عز و جل قسم خورده به ذات مقدس خود که هر که زيارت کند حسين(ع) را به اين زيارت از نزديک يا دور و دعا کند به اين دعا قبول مي‌کنم از او زيارت او را و مي‌پذيرم از او خواهش او را به هر قدر که باشد و مي‌دهم مسئلتش را پس بازنگردد از حضرت من با نااميدي و خسار و بازش گردانم با چشم روشن به برآوردن حاجت و فوز به جنت و آزادي از دوزخ و قبول کنم شفاعت او را در حق هر کس که شفاعت کند.
حضرت فرمايد جز دشمن ما اهل بيت(ع) که در حق او قبول نشود، قسم خورده حق تعالي به اين بر ذات اقدسش و گواه گرفته ما را بر آنچه که گواهي دادند به آن ملائکه ملکوت او پس جبرئيل گفت: يا رسول الله خدا فرستاده مرا به سوي تو به جهت سرور و بشارت تو و شادي و بشارت علي و فاطمه و حسن و حسين و امامان از اولاد تو عليهم السلام تا روز قيامت پس مستمر و پاينده باد مسرت تو و مسرت علي و فاطمه و حسن و حسين و امامان عليهم السلام و شيعه شما تا روز رستاخيز پس صفوان گفت که حضرت صادق(ع) به من فرمود‌اي صفوان هر گاه روي داد از براي تو به سوي خداي عز و جل حاجتي، پس زيارت کن به اين زيارت از هر مکاني که بوده باشي و بخوان اين دعا را و بخواه از پروردگار خود حاجتت را که برآورده شود از خدا و خدا خلاف نخواهد فرمود وعده خود را بر رسول خود به جود و امتنان خويش و الحمد لله.[3]

دعاي علقمه با ترجمه
علقمه گفت: حضرت باقر عليه السّلام فرمود: اگر بتوانى آن حضرت را هر روز به اين زيارت در خانه خود زيارت كنى زيارت كن، كه تمام اين ثوابها براى تو خواهد بود.
محمّد بن خالد طيالسى از سيف بن عميره روايت كرده: با صفوان بن مهران و جمعي ديگر از اصحاب خودمان به سوى نجف بيرون رفتيم - پس از خروج حضرت صادق عليه السّلام از حيره به جانب مدينه - زمانيكه از زيارت امير مؤمنان فارغ شديم، صفوان صورت خود را به جانب مشهد ابا عبد اللّه گردانيد، آنگاه به ما گفت: از نزد سر مقدّس امير مؤمنان، حسين عليه السّلام را زيارت كنيد، كه از اينجا امام صادق عليه السّلام ايما و اشاره كرد، به سلام بر آن حضرت و من در آن وقت خدمت آن حضرت بودم.
سيف گفت: صفوان همان زيارتى را خواند، كه علقمة بن محمّد حضرمى از امام باقر عليه السّلام در روز عاشورا روايت كرده بود، سپس دو ركعت نماز نزد سر امير مؤمنان عليه السّلام بجا آورد، و پس از آن نماز، امير مؤمنان عليه السّلام را وداع كرد و اشاره كرد به جانب قبر امام حسين عليه السّلام درحاليكه روى خود را به جانب او كرده بود و پس از زيارت او وداع گفت، و از جمله دعاهايى كه بعد از نماز خواندن اين بود:
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ يَا كَاشِفَ كُرَبِ الْمَكْرُوبِينَ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ [وَ] يَا مَنْ هُوَ أَقْرَبُ إِلَيَّ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ [وَ] يَا مَنْ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ [وَ] يَا مَنْ هُوَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلَى وَ بِالْأُفِقِ الْمُبِينِ [وَ] يَا مَنْ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَى [وَ] يَا مَنْ يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ مَا تُخْفِي الصُّدُورُ [وَ] يَا مَنْ لا يَخْفَى عَلَيْهِ خَافِيَةٌ يَا مَنْ لا تَشْتَبِهُ عَلَيْهِ الْأَصْوَاتُ [وَ] يَا مَنْ لا تُغَلِّطُهُ [تُغَلِّظُهُ ] الْحَاجَاتُ [وَ] يَا مَنْ لا يُبْرِمُهُ إِلْحَاحُ الْمُلِحِّينَ يَا مُدْرِكَ كُلِّ فَوْتٍ [وَ] يَا جَامِعَ كُلِّ شَمْلٍ [وَ] يَا بَارِئَ النُّفُوسِ بَعْدَ الْمَوْتِ يَا مَنْ هُوَ كُلَّ يَوْمٍ فِي شَأْنٍ يَا قَاضِيَ الْحَاجَاتِ يَا مُنَفِّسَ الْكُرُبَاتِ يَا مُعْطِيَ السُّؤْلاتِ يَا وَلِيَّ الرَّغَبَاتِ،
اى خدا، اى خدا، اى پاسخ دهنده خواسته بيچارگان، اى برطرف كننده اندوه اندوه گينان، اى فريادرس داخواهان، اى دادرس دادجويان، اى آن كه به من از رگ گردن نزديك تر است، اى آن كه ميان شخص و دلش پرده ميشود، اى آن كه بر ديدگاه برتر است، و بر سپهبد روش، اى آن كه بخشنده و مهربان است، و بر حكومت كشور هستى استيلا دارد، اى آن كه خيانت چشم ها، و آنچه را سينه ها پنهان كنند مى داند، اى آن كه هيچ پوشيده اى بر او مخفى نيست، اى آن كه صداها بر او مشتبه نشود، اى آن كه نيازمندي ها، او را به اشتباه نيندازند اى آن كه اصرار اصراركنندگان او را به ستوه نياورد، اى دريابنده هر از دست رفته، اى گردآورنده هر پراكنده، اى آفريننده جان ها پس از مرگ، اى آن كه هر روز در كارى است، اى برآورنده حاجات، اى بيرون آورنده غم ها از دل ها، اى بخشنده خواهش ها، اى سرپرست رغبتها،
يَا كَافِيَ الْمُهِمَّاتِ يَا مَنْ يَكْفِي مِنْ كُلِّ شَيْ ءٍ وَ لا يَكْفِي مِنْهُ شَيْ ءٌ فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ عَلَيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِحَقِّ فَاطِمَةَ بِنْتِ نَبِيِّكَ وَ بِحَقِّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ فَإِنِّي بِهِمْ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ فِي مَقَامِي هَذَا وَ بِهِمْ أَتَوَسَّلُ وَ بِهِمْ أَتَشَفَّعُ إِلَيْكَ وَ بِحَقِّهِمْ أَسْأَلُكَ وَ أُقْسِمُ وَ أَعْزِمُ عَلَيْكَ وَ بِالشَّأْنِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ وَ بِالْقَدْرِ الَّذِي لَهُمْ عِنْدَكَ وَ بِالَّذِي فَضَّلْتَهُمْ عَلَى الْعَالَمِينَ وَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ عِنْدَهُمْ وَ بِهِ خَصَصْتَهُمْ دُونَ الْعَالَمِينَ وَ بِهِ أَبَنْتَهُمْ وَ أَبَنْتَ فَضْلَهُمْ مِنْ فَضْلِ الْعَالَمِينَ حَتَّى فَاقَ فَضْلُهُمْ فَضْلَ الْعَالَمِينَ جَمِيعا أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَ هَمِّي وَ كَرْبِي وَ تَكْفِيَنِي الْمُهِمَّ مِنْ أُمُورِي وَ تَقْضِيَ عَنِّي دَيْنِي وَ تُجِيرَنِي مِنَ الْفَقْرِ وَ تُجِيرَنِي مِنَ الْفَاقَةِ وَ تُغْنِيَنِي عَنِ الْمَسْأَلَةِ إِلَى الْمَخْلُوقِينَ،
اى كفايت كننده امور مهمّ، اى آن كه از هرچيز كفايت كند، و كفايت نكند از او چيزى در آسمان ها و زمين، از تو درخواست ميكنم به حق محمّد خاتم پيامبران، و على امير مؤمنان و به حق فاطمه دختر پيامبرت، و به حق حسين و حسين، من در اين جايگاه به وسيله آنان به تو توجه ميكنم و به ايشان متوسّل مى شوم، و به آنان به درگاهت شفاعت ميخواهم، و به حق آنان از تو درخواست مى كنم و سوگند ميخورم و تو را سوگند ميدهم و به شأنى كه براى آنان نزد توست، و به حق قدرى كه براى آنان پيش تو است، و به آنچه آنان را بر جهانيان برترى دادى، و به حق نامت كه آن را نزد آنان قرار دادى، و از ميان جهانيان، آنان را به آن نام اختصاص دادى، و به آن نام وجودشان و فضلشان را از فضل جهانيان آشكار نمودى، تا فضل آنان بر فضل همه جهانيان برترى گرفت، از تو ميخواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و غم و نگرانى و گرفتاريم را برطرف كنى، و مرا از مهمّ امورم كفايت نمايي و قرضم را ادا كنى، و از تهيدستى و درماندگى پناهم دهى، و از درخواست نمودن از مخلوقات بينيازم نمايى،
وَ تَكْفِيَنِي هَمَّ مَنْ أَخَافُ هَمَّهُ وَ عُسْرَ مَنْ أَخَافُ عُسْرَهُ وَ حُزُونَةَ مَنْ أَخَافُ حُزُونَتَهُ وَ شَرَّ مَنْ [مَا] أَخَافُ شَرَّهُ وَ مَكْرَ مَنْ أَخَافُ مَكْرَهُ وَ بَغْيَ مَنْ أَخَافُ بَغْيَهُ وَ جَوْرَ مَنْ أَخَافُ جَوْرَهُ وَ سُلْطَانَ مَنْ أَخَافُ سُلْطَانَهُ وَ كَيْدَ مَنْ أَخَافُ كَيْدَهُ وَ مَقْدُرَةَ مَنْ أَخَافُ [بَلاءَ] مَقْدُرَتَهُ عَلَيَّ وَ تَرُدَّ عَنِّي كَيْدَ الْكَيَدَةِ وَ مَكْرَ الْمَكَرَةِ اللَّهُمَّ مَنْ أَرَادَنِي فَأَرِدْهُ وَ مَنْ كَادَنِي فَكِدْهُ وَ اصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُ وَ مَكْرَهُ وَ بَأْسَهُ وَ أَمَانِيَّهُ وَ امْنَعْهُ عَنِّي كَيْفَ شِئْتَ وَ أَنَّى شِئْتَ اللَّهُمَّ اشْغَلْهُ عَنِّي بِفَقْرٍ لا تَجْبُرُهُ وَ بِبَلاءٍ لا تَسْتُرُهُ وَ بِفَاقَةٍ لا تَسُدُّهَا وَ بِسُقْمٍ لا تُعَافِيهِ وَ ذُلٍّ لا تُعِزُّهُ وَ بِمَسْكَنَةٍ لا تَجْبُرُهَا اللَّهُمَّ اضْرِبْ بِالذُّلِّ نَصْبَ عَيْنَيْهِ وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِ الْفَقْرَ فِي مَنْزِلِهِ،
و از من كفايت كنى اندوه كسى را كه از اندوهش ميترسم، و دشوارى كسى را كه از دشوارى هراس دارم، و ناهموارى كسى را كه از ناهمواريش بيم دارم، و شر كسى كه از شرش مى ترسم، و فريب كسيكه از فريبش وحشت دارم، و تجاوز كسيكه از تجاوزش بيم دارم، و بى عدالتى كسيكه از بى عدالتى اش ميترسم، و سلطه كسيكه از سلطه كسيكه از سلطه اش وحشت دارم، و نقشه كسيكه از نقشه اش بيم دارم، و قدرت كسي كه از قدرتش به خود مى ترسم، و از تو ميخواهم كه بد انديشى بد انديشان مكر مكّاران را امن بگرداني خدايا هركه قصد من كرده قصدش كن، و هركه درباره من بدانديشى كرد، در حقش بدانديشى كن، و از من حيله و نيرنگ و نيرو و آرزويش را بازگردان، و او را از من بازدار هرگونه كه خواهى، و هر كجا كه خواهى، خدايا او را از من سرگرم كن به فقرى كه جبرانش نكنى، و به بلايى كه نپوشانى اش، و به نيازى كه سدّش نكنى، و به دردى كه عافيتش ندهى، و ذلّتى كه عزيزش ننمايى، و مسكنتى كه جبرانش نفرمايى.
خدايا بزن خوارى رادر برابر دو چشمش، و وارد كن تهيدستى را بر او در منزلش،
وَ الْعِلَّةَ وَ السُّقْمَ فِي بَدَنِهِ حَتَّى تَشْغَلَهُ عَنِّي بِشُغْلٍ شَاغِلٍ لا فَرَاغَ لَهُ وَ أَنْسِهِ ذِكْرِي كَمَا أَنْسَيْتَهُ ذِكْرَكَ وَ خُذْ عَنِّي بِسَمْعِهِ وَ بَصَرِهِ وَ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ وَ رِجْلِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَمِيعِ جَوَارِحِهِ وَ أَدْخِلْ عَلَيْهِ فِي جَمِيعِ ذَلِكَ السُّقْمَ وَ لا تَشْفِهِ حَتَّى تَجْعَلَ ذَلِكَ لَهُ شُغْلا شَاغِلا بِهِ عَنِّي وَ عَنْ ذِكْرِي وَ اكْفِنِي يَا كَافِيَ مَا لا يَكْفِي سِوَاكَ فَإِنَّكَ الْكَافِي لا كَافِيَ سِوَاكَ وَ مُفَرِّجٌ لا مُفَرِّجَ سِوَاكَ وَ مُغِيثٌ لا مُغِيثَ سِوَاكَ وَ جَارٌ لا جَارَ سِوَاكَ خَابَ مَنْ كَانَ جَارُهُ سِوَاكَ وَ مُغِيثُهُ سِوَاكَ وَ مَفْزَعُهُ إِلَى سِوَاكَ وَ مَهْرَبُهُ [إِلَى سِوَاكَ ] وَ مَلْجَؤُهُ إِلَى غَيْرِكَ [سِوَاكَ ] وَ مَنْجَاهُ مِنْ مَخْلُوقٍ غَيْرِكَ فَأَنْتَ ثِقَتِي وَ رَجَائِي وَ مَفْزَعِي وَ مَهْرَبِي وَ مَلْجَئِي وَ مَنْجَايَ،
و بيمارى و درد را در بدنش، تا او را از من سرگرم كننده اى كه فراغتى برايش نباشد، و ياد مرا از يادش ببر، همچنان كه ياد خودت را از يادش بردى و نگاهدار از من گوش و چشم و زبان و دست و پا و قلب و همه اعضايش را، و در همه آنها بر او بيمارى وارد كن، و شفايش مده، تا آن را قرار دهي براى او سرگرمى سرگرم كننده اى، از من و ياد من، و كفايت كن اى كفايت كننده، آنچه را كه غير تو كفايت نكند، به درستى كه تويى كفايت كننده اى كه كفايت كننده اى جز تو نيست، و گشاينده اى جز تو نيست، و پناه دهنده اى جز تو نيست نوميد گشت كسى كه پناه دهنده اش جز تو، و فريادرسش جز تو، و پناه گاهش جز تو، و گريزگاهش جز تو، و ملجأش جز تو، و جاى نجاتش از مخلوق غير توست، پس تويى آرامش و اميدم، و پناهگاه و گريزگاهم و ملجأ و جاى نجاتم،
فَبِكَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِكَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ وَ أَتَوَسَّلُ وَ أَتَشَفَّعُ فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ فَلَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الشُّكْرُ وَ إِلَيْكَ الْمُشْتَكَى وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَكْشِفَ عَنِّي غَمِّي وَ هَمِّي وَ كَرْبِي فِي مَقَامِي هَذَا كَمَا كَشَفْتَ عَنْ نَبِيِّكَ هَمَّهُ وَ غَمَّهُ وَ كَرْبَهُ وَ كَفَيْتَهُ هَوْلَ عَدُوِّهِ فَاكْشِفْ عَنِّي كَمَا كَشَفْتَ عَنْهُ وَ فَرِّجْ عَنِّي كَمَا فَرَّجْتَ عَنْهُ وَ اكْفِنِي كَمَا كَفَيْتَهُ [وَ اصْرِفْ عَنِّي ] هَوْلَ مَا أَخَافُ هَوْلَهُ وَ مَئُونَةَ مَا أَخَافُ مَئُونَتَهُ وَ هَمَّ مَا أَخَافُ هَمَّهُ بِلا مَئُونَةٍ عَلَى نَفْسِي مِنْ ذَلِكَ وَ اصْرِفْنِي بِقَضَاءِ حَوَائِجِي وَ كِفَايَةِ مَا أَهَمَّنِي هَمُّهُ مِنْ أَمْرِ آخِرَتِي وَ دُنْيَايَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ [وَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ] عَلَيْكَ [عَلَيْكُمَا] مِنِّي سَلامُ اللَّهِ أَبَدا [مَا بَقِيتُ ] وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ،
به تو گشايش ميخواهم، و به تو رستگارى ميجويم، و به محمّد و خاندان محمّد سوى تو رو ميكنم، و متوسّل ميشوم، و شفاعت ميخواهم، اى خدا، اى خدا، اى خدا، سپاس و شكر تو راست، شكايت تنها به سوى توست، و تويى كه به يارى خواسته شده اى، از تو ميخواهم اى خدا، اى خدا، اى خدا، به حق محمّد و خاندان محمّد، كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى، و غم و نگرانى و اندوه شديد مرا در اين حالت برطرف كنى، همچنان كه از پيامبرت نگرانى و غم و اندوه را برطرف نمودى، و او را از هراس دشمنش كفايت كردي از من برطرف كن همچنان كه از او برطرف نمودى، و از من بگشاى همچنان كه از او گشودى، و مرا كفايت كن همچنان كه او را كفايت كردى از من برگردان هراس آنچه را كه از هراسش مي ترسم، و هزينه آنچه را كه از هزينه اش ميترسم، و نگرانى آنچه را كه از نگرانى اش بيم دارم، بدون هيچ زحمتى از اين بابت بر هستي ام، و مرا بازگردان به برآوردن حاجاتم، و كفايت آنچه مرا نگران كرده، نگرانى اش از كار آخرت و دنيايم، اى امير مومنان و اى ابا عبد اللّه، بر شما از جانب من سلام خدا هميشه تا هستم و تا شب و روز هست،
وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَتِكُمَا وَ لا فَرَّقَ اللَّهُ بَيْنِي وَ بَيْنَكُمَا اللَّهُمَّ أَحْيِنِي حَيَاةَ مُحَمَّدٍ وَ ذُرِّيَّتِهِ وَ أَمِتْنِي مَمَاتَهُمْ وَ تَوَفَّنِي عَلَى مِلَّتِهِمْ وَ احْشُرْنِي فِي زُمْرَتِهِمْ وَ لا تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَهُمْ طَرْفَةَ عَيْنٍ أَبَدا فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَتَيْتُكُمَا زَائِرا وَ مُتَوَسِّلا إِلَى اللَّهِ رَبِّي وَ رَبِّكُمَا وَ مُتَوَجِّها إِلَيْهِ بِكُمَا وَ مُسْتَشْفِعا [بِكُمَا] إِلَى اللَّهِ [تَعَالَي] فِي حَاجَتِي هَذِهِ فَاشْفَعَا لِي فَإِنَّ لَكُمَا عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ وَ الْجَاهَ الْوَجِيهَ وَ الْمَنْزِلَ الرَّفِيعَ وَ الْوَسِيلَةَ إِنِّي أَنْقَلِبُ عَنْكُمَا مُنْتَظِرا لِتَنَجُّزِ الْحَاجَةِ وَ قَضَائِهَا وَ نَجَاحِهَا مِنَ اللَّهِ بِشَفَاعَتِكُمَا لِي إِلَى اللَّهِ فِي ذَلِكَ فَلا أَخِيبُ وَ لا يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَبا خَائِبا خَاسِرا بَلْ يَكُونُ مُنْقَلَبِي مُنْقَلَبا رَاجِحا [رَاجِيا] مُفْلِحا مُنْجِحا مُسْتَجَابا بِقَضَاءِ جَمِيعِ حَوَائِجِي [الْحَوَائِجِ ] وَ تَشَفَّعَا لِي إِلَى اللَّهِ انْقَلَبْتُ عَلَى مَا شَاءَ اللَّهُ ،
و خدا اين زيارت را آخرين بار از زيارت شما قرار ندهد، و بين من و شما جدايى نيندازد، خدايا زنده بدار مرا چون زندگى محمّد و فرزندان او، و بميران مرا چون مرگ آنان، و جانم را بگير بر آيين ايشان، و محشور كن مرا در زمره آنان، و بين من و ايشان هيچگاه جدايى مينداز، حتى به اندازه چشم برهم زدنى در دنيا و آخرت.
اى امير مؤمنان، و اى ابا عبد اللّه، به خاطر زيارتتان به جانب شما آمدم، و به خداى پروردگارم و پروردگارتان متوسّلم، و به وسيله شما متوجّه به سوى اويم، و به پيشگاه خدا به وسيله شما درباره اين حاجتم خواستار شفاعتم، پس شما براى من شفاعت كنيد، كه براى شما نزد خدا مقام ستوده و منزلتى آبرومند و جايگاهى بلند و وسيله است، من از نزد شما باز ميگردم، درحاليكه چشم به راه تحقق حاجت، و برآمدن و به انجام رسيدنش، از جانب خدا، به شفاعت شما به درگاه خدا براى خدا براى خود درباره آن هستم، پس نااميد نگردم و نميباشد بازگشت گاهم نوميدانه و زيان كارانه، بلكه بازگشت گاهم بازگشتم بر آنچه خدا خواست.
وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ مُفَوِّضا أَمْرِي إِلَى اللَّهِ مُلْجِئا ظَهْرِي إِلَى اللَّهِ مُتَوَكِّلا عَلَى اللَّهِ وَ أَقُولُ حَسْبِيَ اللَّهُ وَ كَفَى سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ دَعَا لَيْسَ لِي وَرَاءَ اللَّهِ وَ وَرَاءَكُمْ يَا سَادَتِي مُنْتَهًى مَا شَاءَ رَبِّي كَانَ وَ مَا لَمْ يَشَأْ لَمْ يَكُنْ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ أَسْتَوْدِعُكُمَا اللَّهَ وَ لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّي إِلَيْكُمَا انْصَرَفْتُ يَا سَيِّدِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَوْلايَ وَ أَنْتَ [أُبْتُ ] يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ يَا سَيِّدِي [وَ] سَلامِي عَلَيْكُمَا مُتَّصِلٌ مَا اتَّصَلَ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ ،
در جنبش و نيرويى نيست مگر به خدا، واگذار كننده ام، كارم را به خدا، با تكيه دادنم به خدا، در حال توكّل بر خدا، و ميگويم خدا مرا بس است و كافى است، ميشنود خدا صداى كسى را كه او را خواند، براى من وراى خدا و وراى شما اي سرورانم سرحدّى نيست، آنچه پروردگارم خواست شد، و آنچه نخواهد نميشود، جنبش و نيرويى نيست جز به خدا شما را به خدا ميسپارم، و خدا اين زيارت را آخرين زيارت من از شما قرار ندهد، بازگشتم، اى آقاى من اى امير مؤمنان و مولاى من، و تو اى ابا عبد اللّه اى سرور من و سلامم بر شما پيوسته باد، تا شب و روز پيوسته است،
وَاصِلٌ ذَلِكَ إِلَيْكُمَا غَيْرُ [غَيْرَ] مَحْجُوبٍ عَنْكُمَا سَلامِي إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ أَسْأَلُهُ بِحَقِّكُمَا أَنْ يَشَاءَ ذَلِكَ وَ يَفْعَلَ فَإِنَّهُ حَمِيدٌ مَجِيدٌ انْقَلَبْتُ يَا سَيِّدَيَّ عَنْكُمَا تَائِبا حَامِدا لِلَّهِ شَاكِرا رَاجِيا لِلْإِجَابَةِ غَيْرَ آيِسٍ وَ لا قَانِطٍ آئِبا عَائِدا رَاجِعا إِلَى زِيَارَتِكُمَا غَيْرَ رَاغِبٍ عَنْكُمَا وَ لا مِنْ [عَنْ ] زِيَارَتِكُمَا بَلْ رَاجِعٌ عَائِدٌ إِنْ شَاءَ اللَّهُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ يَا سَادَتِي رَغِبْتُ إِلَيْكُمَا وَ إِلَى زِيَارَتِكُمَا بَعْدَ أَنْ زَهِدَ فِيكُمَا وَ فِي زِيَارَتِكُمَا أَهْلُ الدُّنْيَا فَلا خَيَّبَنِيَ اللَّهُ مَا [مِمَّا] رَجَوْتُ وَ مَا أَمَّلْتُ فِي زِيَارَتِكُمَا إِنَّهُ قَرِيبٌ مُجِيبٌ
اين سلام به شما رسنده است، نه اينكه سلامم از شما پوشيده باشد اگر خدا خواهد، و از او ميخواهم به حق شما اينكه بخواهد آن را و انجام دهد، زيرا او ستوده و بزرگوار است، اى دو سرورم از نزد شما بازگشتم، در حال توبه و سپاس براى خدا، و شكرگذارى و اميدوار به اجابت، بدون يأس و نااميدى، درحاليكه بازگردنده و بازگشت كننده و رجوع كننده به سوى زيارت شمايم، نه روگردان از شما، و نه از زيارتتان، بلكه رجوع كننده و بازگشت كننده ام اگر خدا بخواهد، و جنبش و نيرويى نيست جز بخدا، اى آقايانم به سوى شما و زيارتتان رغبت نمودم، پس از آنكه اهل دنيا نسبت به شما و زيارتتان بى رغبت شدند، خدا مرا از آنچه در زيارت شما اميد و آرزو كردم نااميد نسازد به درستى كه او نزديك و پاسخ دهنده است.
گردآوري:بخش مذهبي بيتوته
fa.wikishia.net
erfan.ir

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۸۶۱۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزئیات اعزام زائران حج تمتع منطقه کاشان اعلام شد

رئیس اداره حج و زیارت کاشان در همایش متمرکز زائران حج تمتع منطقه کاشان جزئیات این سفر را تشریح کرد. - اخبار استانها -

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کاشان، همایش متمرکز زائران حج تمتع منطقه کاشان با حضور زائران، حمیدرضا بهروری‌فر رئیس اداره حج و زیارت، مدیران کاروان‌ها، عوامل اجرایی کاروان‌های حج تمتع منطقه کاشان و دیکر مسئولان برگزار شد.

حمیدرضا بهروزی‌فر صبح امروز در همایش زائران حج تمتع منطقه کاشان، ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن شهادت امام صادق(ع) اظهار داشت: جلسات آموزشی زائران از روزهای گذشته آغاز شده و اقدامات مختلف برای اعزام زائران انجام شده است.

وی با بیان اینکه امسال شاهد این هستیم که از منطقه کاشان، 885 زائر به همراه کادر عوامل اجرایی و فرهنگی عازم کشور عربستان می‌شوند، افزود: 840 نفر زائر، 26 نفر عوامل کاروان، هفت نفر عوامل مجموعه در ماموریت سفر حج هستند و 10 نفر نیز به عنوان عوامل آشپزخانه مرکزی در خدمت زائران هستند.

رئیس اداره حج و زیارت کاشان ابراز داشت: مجموعه کاشان با یک نفر مسئول و هفت نفر  در یک هتل مستقر بوده و مدیریت آن هتل را بر عهده می‌گیرند و به زائران تهران، خوزستان و کاشان خدمت‌رسانی می‌کنند و ظرفیت آن هتل بیش از یک هزار نفر است.

وی با بیان اینکه تعداد کاروان‌های کاشان 6 کاروان شامل سه مدینه قبل و سه مدینه بعد هستند، گفت: امسال نسبت به سال‌های گذشته اعزام زائران از منطقه کاشان افزایش پیدا کرد به نحوی که از این کاروان‌ها یک کاروان به آران و بیدگل و مابقی به کاشان اختصاص یافت.

بهروزی‌فر با بیان اینکه 54 درصد از زائران خانم‌هاست، تصریح کرد: میانگین سنی زائران در کاشان 57 سال است به نحوی که کمترین زائر کاشانی 17 سال سن از بانوان و مسن‌ترین زائر نیز 90 سال سن بوده که تنها زائر از خانواده معظم شهدا در میان زائران است.

وی ضمن تاکید بر مردمی‌سازی فرآیند حج و زیارت تاکید کرد: 220 نفر از ظرفیت عوامل کاهش پیدا کرد و به نسبت آن به زائران اضافه شد و این کاهش عوامل با طرح‌هایی مشارکت زائران در انجام برنامه‌های اجرایی میسر شد.

رئیس اداره حج و زیارت کاشان افزود: امسال سعی شد هتل‌ها با ظرفیت بالاتر و کیفیت مطلوب‌تر باشد و سرانه اسکان زائران ما چهار متر مربع پیش‌بینی شده است و اتاق‌های سه و چهار نفره برای زائران پیش‌بینی شده است.

وی با بیان اینکه در سرزمین عرفات 120 سانتی‌متر مربع و در سرزمین منا 80 سانتی‌متر مربع سرانه اسکان پیش‌بینی شده است، ابراز داشت: امسال در صورت امکان برای حمل و نقل ریلی نیز پیش‌بینی شده است و امیدواریم با ایجاد شرایط فاصله بین مکه و مدینه با استفاده از حمل و نقل ریلی امکلن‌پذیر باشد.

همایش روز شوراهای خراسان جنوبی برگزار شد

بهروزی‌فر با بیان اینکه 380 نفر کادر درمان در هتل‌ها و دو بیمارستان در مکه و مدینه به ارائه خدمات می‌پردازند، گفت: از سوی دیگر بر اساس صرفه‌جویی صورت گرفته هزینه‌های ارزی ما نسبت به سال گذشته کاهش افزایش یافته اما به دلیل تفاوت نرخ ارز باعث شده است که شاهد کاهش قیمت سفر نباشیم.

انتهای پیام/801/.